Ik heb werkelijk waar nog nooit van mijn leven een blog geschreven. Ik heb vooral gehoord dat het schrijven van een blog weliswaar niet heel moeilijk is, maar dat vooral het volhouden, het blijven schrijven aan een blog en met regelmaat een bericht de wereld in te sturen, dat dat het schrijven van een blog zo moeilijk maakt.
En dus dacht ik: een blog? Dat is moeilijk. En zo heb ik nog nooit van mijn leven een blog geschreven.
Misschien herken je het. Misschien niet perse met het schrijven van een blog, maar met iets anders. Iets wat je eigenlijk best graag zou willen, maar niet doet, omdat je gehoord hebt dat het best moeilijk kan worden …
Maar tja elke reis begint met de eerste stap. En die stap moet je zetten, zonder dat je van te voren weet of je bij je einddoel gaat komen (even ervan uitgaande dat het einddoel hetzelfde blijft gedurende je reis) en welke dingen je onderweg tegen gaat komen. Ik weet nu ook niet 100% zeker of ik het volhou, maar de intentie is er … en dus moet je op weg! Gaan! Bij deze dus!
Want achter de geraniums zitten kan altijd nog! 🙂
Ik hoop dat we elkaar ergens op onze wegen ontmoeten. Dan steek ik mijn duim omhoog en grijns jij naar mij. Omdat we het toch maar mooi gedaan hebben, die eerste stap!
