Meldcode huiselijk geweld & kindermishandeling
Sinds 2013 is de Wet verplichte meldcode huiselijk geweld en kindermishandeling van kracht. In 2019 zijn hier
verbeteringen op gekomen. Deze wet betekent dat alle organisaties die werken met kinderen en volwassenen
een meldcode moeten. Zodra er vermoedens zijn van huiselijk geweld of kindermishandeling is de hulpverlener
verplicht deze meldcode in gang te zetten. De meldcode is als een stappenplan die de hulpverlener kan doorlopen.
De meldcode is overigens nog geen meldplicht.
Stap 1 - breng signalen in kaart
Breng signalen in kaart die je zorg bevestigen of ontkrachten. Leg signalen en vervolgstappen objectief en
feitelijk vast in het dossier. Indien nodig wordt de kindcheck uitgevoerd.
Ik heb een overzicht van veel voorkomende signalen van kinderen van verschillende leeftijden als er mogelijk
sprake is van huiselijk geweld & kindermishandeling. Omdat ik vaak met volwassenen werk, hou ik ook rekening
met de toestand van de volwassene en wat de mogelijke gevolgen kunnen zijn voor een kind. Indien nodig voer
ik de kindcheck uit.
Stap 2 - overleg met een deskundige collega of Veilig Thuis
Overleg met een deskundige collega om signalen te duiden. Raadpleeg zo nodig Veilig Thuis. Bij eergerelateerd
geweld, huwelijksdwang of vrouwenbesnijdenis neemt u direct contact op met Veilig Thuis.
Als ik signalen opvang en het vermoeden heb dat een kind in de klem zit, ga ik overleggen met een collega.
Via mijn netwerk ken ik professionals die werken bij Accare en Jeugdzorg. Eventueel neem ik contact op met
Stap 3 - bespreek het met ouders of verzorgers
Bespreek je zorgen zo snel mogelijk met de ouders/verzorgers van het kind. Alleen als jouw veiligheid of
die van het kind in gevaar kan komen door een gesprek kan hiervan worden afgezien.
Als er reden is voor zorg, zal ik dit met de ouder(s) of verzorger(s) bespreken. Vaak zoekt de ouder of verzorger
zelf ook naar hulp, maar voelt deze zich machteloos en weet er ook geen weg mee. Soms is het ook niet
zo in beeld omdat je als volwassene denkt dat je kind niets mee krijgt van wat er zich thuis of bij de volwassene
persoonlijk afspeelt ('We ruziën alleen als de kinderen al naar bed zijn ...').
Ik ga in beginsel altijd uit van de goede intenties van iedere ouder en een win-win-oplossing voor alle partijen.
Stap 4 - weeg het geweld
Maak een inschatting van de aard en de ernst van de situatie op basis van signalen, het overleg met een
collega en het oudergesprek. Vraag bij twijfel advies aan Veilig Thuis.
Na het verzamelen van alle informatie maak ik opnieuw een afweging. Blijft mijn vermoeden bestaan of wordt
deze wel of niet bevestigd? Bij twijfel ga ik opnieuw in overleg. Ook kijk ik naar de structurele onveiligheid van
de situatie.
Stap 5 - beslissen: is melden nodig? is hulpverlening nodig?
Bied of organiseer de noodzakelijke hulp, als je het kind voldoende kunt beschermen, . Als de situatie
acuut of structureel onveilig is, doe je een melding bij Veilig Thuis en beslis je samen welke hulp je zelf
kunt organiseren.
Als er na overleg met ouders stappen genomen kunnen worden waardoor de situatie verbeterd, dan gaan
we dat meteen inzetten. Blijf de onveilige situatie bestaan of is deze zo ernstig dat er meer hulp nodig is
dan ik kan bieden, dan zal ik een melding maken bij Veilig Thuis.
Meer informatie
Overzicht van de meldcode vanuit de Rijksoverheid:
>> Meldcode huiselijke geweld en kindermishandeling
Heb je zelf een vermoeden van huiselijk geweld of mishandeling? Kijk dan op deze website
>> Ik vermoed huiselijk geweld.nl
Ben je zelf slachtoffer van huishoudelijk geweld of mishandeling? Neem dan contact op met Veilig Thuis.
>> Veilig Thuis.nl Je kunt gratis en anoniem bellen naar 0800-2000. Ook kun je van 9-17 chatten op de website.
Bij direct gevaar >> bel 112