Ik, als groot fan van het ontwikkelen van zelfvertrouwen, moest hier zelf ook even over nadenken. Ik las het boek ‘Supercoach’ van Michael Neill en daarin vertelt hij het volgende verhaal:
Op een dag komt het zoontje van de auteur boos thuis, gooit z’n tas in de hoek en schuift aan tafel met zijn hoofd in zijn handen. “Ik ben stom, ik kan ook niets!” is het antwoord op de vraag wat er aan de hand is. Even doorvragend levert op dat hij hiervoor aan het honkballen was en dat zijn vriendjes veel beter waren en dat hij de ene na de andere slag miste en dat hij ermee was geplaagd en dat was niet tof geweest en nu vond hij zichzelf stom.
Nu zou je kunnen zeggen: “We gaan dat joch zelfvertrouwen geven en iets zeggen in de trant van ‘Dat is niet leuk van ze.’ ‘Jij mag ook meespelen’, ‘Jij kan ook echt best wel honkballen’ en meer van dat soort goedbedoelde aanmoedigingen.
Dat is niet wat deze vader zei. Hij zei: Blijkbaar ben je niet zo goed in honkballen als je vriendjes. Stel je voor dat we elke avond na het eten gaan oefenen. We gaan 50x een bal vangen en we gaan 50x een bal slaan. Denk je dat dat over een maand verschil maakt?
Daarna kwam hij met een ander voorbeeld: een telefonisch verkoper was bij hem gekomen omdat zijn sales zo laag waren dat zijn ontslag dreigde. Hij wilde graag meer zelfvertrouwen, zodat hij beter zou gaan verkopen. Waarop de auteur een wedervraag stelde: ‘Wil je graag meer zelfvertrouwen, of wil je betere verkoop-skills eigen maken?’
Zelfvertrouwen is op zichzelf niks. Zelfvertrouwen is een gevolg.
En ineens viel bij mij het kwartje, waar hij naartoe wilde. Zelfvertrouwen is op zichzelf niks. Zelfvertrouwen is een gevolg. Een automatisch en geheel gratis gevolg. Het gevolg van groeien, van leren, van beter worden.
Wat denk je dat het met het zelfvertrouwen doet van zijn zoontje als hij een maand elke avond na het eten gaat oefenen met zijn vader en merkt dat hij beter en beter wordt? Wat doet het met het zelfvertrouwen van een verkoper als hij zijn verkoop-skills verbetert en steeds meer verkopen maakt?
Werken aan je zelfvertrouwen kan dus ook een vrij lege en holle exercitie zijn. Goed bedoelde opmerkingen als: Je kan het wel, je kan het best, even harder je best doen etc. kunnen zelfs meer tot ontmoediging leiden dan dat ze hun bemoedigende bedoeling raken. Het oppompen van zelfvertrouwen zonder dat er een daadwerkelijk fundament van groei onder ligt, is een instabiele constructie.
Alsof we niet meer mogen benoemen dat iemand iets inderdaad niet goed kan. En dat je gewoon moet oefenen soms. Oefenen oefenen oefenen.
En gelukkig kwam ik toen weer ‘thuis’ … 😉
Want om te erkennen dat je ergens niet goed in bent, en te gaan oefenen en prutsen en fouten maken … je raadt het al … daar heb je moed voor nodig!
Gelukkig.
Best een tip trouwens … Het boek lezen: Supercoach van Michael Neill? Bestel ‘m hier via Bol.com
